غزل غزل

سلام دوستان عزیز

غزلی به شما تقدیم می کنم هر چند بهاری نیست اما برای کسانی سروده شده که بهاران گذشته با ما بوده اند وحالاکنار ما  نیستند

تو رفتی وغزل غزل به انتها رسیده ام

به انتهای این غزل از ابتدا رسیده ام

نگاه مات پنجره به خواب کوچه باز شد

و من به عمق کوچه های آشنا رسیده ام

شبیه چشمهای تو که فرصت نیایشند

به اوج بی کرانه ستاره ها رسیده ام

صدای باد می دود به شعر نانوشته ام

بگو چرا به بی صدا ترین صدا رسیده ام

نمانده در تمام من به جز حضورسایه ها

ببین چقدر خالیم!ببین کجا رسیده ام!؟

                                                                                                        تهران23/2/87